De laatste hoogste berg van de UK die ik te doen had: Scafell Pike! En 16 oktober was het zo ver, al was het even spannend.
To go or not to go
Dan plan je een volledige trip rond deze ene hike…krijg je de dag ervoor een bericht van de gids dat er bliksem voorspeld wordt en de wandeling in dat geval (logischerwijs) niet zal doorgaan. Regen en wind heb ik al doorstaan, maar bliksem was nu inderdaad wel een factor die doorslaggevend zou zijn. Het was dus spannend afwachten tot de avond om te zien of die weervoorspelling zou wijzigen.
Om toch wat voorbereid te zijn, besloot ik, ondanks het slechte weer, al wat kilometers en hoogtemeters in mijn benen te krijgen. Fell (aka ‘mountain’) van dienst was Yewbarrow dat met zijn 628m al een leuke uitdaging vormde. Deze wandeling gaf al snel waanzinnige uitzichten over Waste Water. Moe en voldaan keerde ik terug naar de camping waar toch nog maar eens duidelijk werd dat je hiken in de bergen best voorbereid doet en serieus neemt.
Er was een reddingsactie met helikopter opgezet om iemand van de top terug naar beneden te halen. Met de regen en wind die er toen was, geloofde ik er niet echt in dat Scafell nog een piste was, maar ’s avonds kwam het bericht: we are good to go en wat had ik er zin in!
De route
Je kan verschillende routes nemen om de top van Scafell Pike te bereiken. Wij namen degene die start aan Wasdale Campsite:
- Lengte: 7,5 km
- 916 hoogtemeters
- Duurtijd: 3,5u voor de snelle wandelaars – 5,5u voor de fotografen onder ons 😀
- Route: Scafell Pike vanuit Wasdale Campsite
Aan het startpunt vraag je je af hoe je in godsnaam op die top gaat geraken, maar de eerste kilometer gaat gestaag omhoog langs een rustgevend riviertje.
Dit is ook nog het stuk waar je enkele bomen ziet, watervallen naar beneden ziet komen en enkele schaapjes passeert. Wanneer je even achterom kijkt, verschiet je er van hoe snel je al op een redelijke hoogte zit en een prachtige kijk hebt over Waste Water. Dit feërieke stukje van de vallei gaat geleidelijk aan over in een ruig landschap omringd door rotsen. De hele weg blijf je onder de indruk van de omgeving. Al moet je wel geluk hebben met het weer. We zijn begonnen met mist waardoor we de top niet zagen, maar de goden waren ons goed gezind! Tegen dat we boven waren, klaarde het wat meer op en hadden we een geweldig uitzicht over de omliggende bergen.
De wandeling is zeker technisch niet moeilijk. Het merendeel volg je een stenen pad en kan je je moeilijk vergissen. het is gewoon best wel wat afzien doordat het continu stijgen is en er wel stukken zijn waarbij je de stenen op moet stappen zoals op een trap. Maar zoals onze gids zei: ‘slow and steady will get us there’. En gelijk had hij :D.
Het zijn de laatste honderd meter die, bij slecht weer, gevaarlijk worden. Het duidelijke stenen pad gaat dan over in een steenlawine waar je over moet. Best wel indrukwekkend en vooral spannend, want je weet dat je er bijna bent. Een einde aan jouw fysieke lijdensweg :-).
En daar is hij dan, de piek! Altijd aangeduid door een ‘Cairn’ met symbool op en de traditie wil dat je die aanraakt wanneer je er geraakt bent. Ik kan jou zeggen dat dit één van de leukste dingen is om te doen :D.
Op een top staan en, als je geluk hebt met het weer, de omliggende bergen zien, geeft een absoluut gevoel van vrijheid. Het geeft je het gevoel klein en groots te zijn tegelijk. Om nog maar te zwijgen van de trots die je voelt omwille van wat je (puffend) bereikt hebt.
Alleen of met een gids?
Je kan Scafell Pike zeker alleen doen. Het grootste deel van het pad is heel goed aangeduid. Het gevaar zit zich pas op het einde. Bij helder weer zie je hoe je moet wandelen over de steenlawine, maar van zodra de mist er is, zie je niks meer. Dan heb je zeker een gps nodig (of een gids :D). Een gsm is niet voldoende. Door de koude, loopt jouw batterij zo goed als volledig leeg. Zo ging die van mij van 70% naar 14% op nog geen vijf minuten.
Ik vond de wandeling met Tom zeker een aanrader. Al was het maar voor de tips die je krijgt en wat informatie over de omgeving. Het was ook fijn om andere mensen te leren kennen. But that’s me :-).
Packing list
Wat draag je?
As usual in de bergen, je bent best voorbereid op alle weersmomstandigheden en laagjes dragen blijft het best.
- Wandelbroek (gezien het seizoen had ik een lange broek aan, in de zomer kan een wandelshort voldoende zijn)
- Basislaag: Tshirt (geen katoen), al dan niet een longsleeve
- Tussenlaag: een fleece of sweater
- Regenjas
- muts (of pet in de zomer)
Wat steek je in je rugzak?
- Eten en snacks
- Voldoende water
- Regenbroek
- Handschoenen
- EHBO kit
- Wandelstokken
- GPS
Ik steek zelf alles in drybags (of plastic zakken) zodat alles goed droog blijft.
Geef me gerust een seintje als je Scafell Pike wil doen en wat advies kan gebruiken.